​

Het woord hermeneutiek is afkomstig uit het Grieks: hermeneus, dat uitleggen, in woorden uitdrukken, vertalen betekent.

Hermeneutiek betreft het begrip van alles dat met het menselijk bestaan te maken heeft. De hermeneutische psychotherapie zoekt naar mogelijkheden om individuele mensen te begrijpen en ze te helpen de communicatie met de omgeving te herstellen.

Een hermeneut wil leerling zijn van zijn cliënten. Een hermeneut is een gesprekspartner, die zijn eigen mening voor zich houdt om de ander goed te leren kennen. Een hermeneut wil het naadje van de kous weten van de mens waarmee hij in contact komt. Hierna volgt een gedachte-uitwisseling, waarbij het de bedoeling is om tot een gedeeld inzicht te komen. In dit gesprek is het niet de bedoeling dat iemand overtuigd wordt, maar dat men kennis en ervaring samen deelt.

Ieder mens spreekt zijn eigen unieke taal, weliswaar spreken veel mensen dezelfde woorden, maar ieder mens geeft zijneigen betekenis aan de gemeenschappelijke woorden. Hermeneutiek is bedoeld om met de cliënt een gemeenschappelijke taal te leren spreken en zo het isolement te doorbreken. Zodoende is het mogelijk dezelfde taal te leren spreken.

Taalgemeenschap, daar gaat het om in de hermeneutiek. Taalgemeenschap tussen cliënt en therapeut is mogelijk door levenservaringen met elkaar te bespreken. In het gesprek kunnen ook dromen, spel en creatieve werken gedeeld worden en tot medeleven, bezinning en gedragsalternatieven leiden. Hierdoor overkoepelt hermeneutiek, gesprek-, spel- en andere vormen van creatieve therapie.